Serse's back!

Het einde van Mario Somma bij Brescia betekent de terugkeer van de meest flamboyante coach die de laatste jaren in de Italiaanse voetbalcompetities te zien was: Serse Cosmi. Ik wens hem alle succes toe bij de Rondinelle, want hij is een fantastische coach en een al even fantastische mens. Go Serse!

100 jaar Rosanero

Vandaag, 27 februari 2007, is het dag op dag 100 jaar geleden dat de mooiste kleurencombinatie ter wereld zijn intrede deed in de Italiaanse voetbalcompetitie: Pagano, de toenmalige voorzitter van Palermo, besliste dat de veel voorkomende rood-blauwe shirts vervangen moesten worden door de veel opvallender en exclusievere roos-zwarte exemplaren. Roos en zwart, de kleuren van bitter en zoet, werden de nieuwe kleuren van Palermo Foot-Ball Club, de nieuwe naam voor de Siciliaanse ploeg die ook die dag zijn intrede deed.

Voor degenen die het Italiaans machtig zijn, hier staat een kopie van de oorspronkelijke brief waarmee alles begon. Voor de anderen, hieronder enkele foto's van het mooiste shirt aller tijden door de jaren heen.

Another one bites the dust

Gisteren werden er al vier coaches ontslagen, en vandaag nog eentje: Mario Somma kreeg Brescia maar niet op koers voor de Serie A, en mocht dus vandaag zijn bureau leegmaken en vertrekken. Even een lijstje van de andere coaches die het einde van de Serie B niet haalden:

Ballardini (vervangen door Ammazzaloroso bij Pescara), Conte (Sarri, Arezzo); Bortoluzzi (Rossi, Treviso); Ammazzalorso (Vivarini-De Rosa, Pescara); Ficcadenti (Ventura, Verona); Zeman (Papadopulo, Lecce); Gustinetti (Carboni, Crotone); Zoratto (Mutti, Modena); Agostinelli (Varrella, Triestina); Maran (Materazzi, Bari)

Bijltjesdag

Zes nederlagen op rij betekenen het einde van Alberto Zaccheroni bij Torino. En door wie wordt hij vervangen? Jawel, Gianni De Biasi. Net zoals ik ongeveer een week geleden al voorspelde. De Biasi werd twee dagen voor het begin van dit seizoen buitengekegeld bij Toro na een ronduit miserabele voorronde, en nu moet hij de ploeg dus in A houden.

Maar niet alleen in Turijn keerde een oude bekende terug: na het 0-2 verlies tegen Lazio van gisteren is Franco Colomba buitengesmeten bij Cagliari, en vervangen door de 39-jarige Marco Giampaolo. Juist ja, dezelfde Marco Giampaolo die negen speeldagen geleden bij Cagliari ontslagen werd en werd vervangen door Franco Colomba. Rare jongens, die Italianen.

En ook in de Serie B was er een terugkeer: Bari ontsloeg Rolando Maran, en verving hem door Giuseppe Materazzi. Niet alleen de vader van het Beest, maar ook al een coach van Bari tussen '92 en '96.

En tenslotte mocht ook de coach van Triestina opkrassen na de 3-1 nederlaag tegen Napoli. Andrea Agostinelli out, Franco Varrella in. Weer een paar werkloze coaches bij dus.

Speeldag 25

Alweer een voorspelbaar weekendje Serie A: Palermo weer niet gewonnen, Inter alweer een nieuw record, Totti die alweer een penalty mist en winst van Milan met alweer veel geluk. Speeldag 25 in de Serie A.

• Atalanta - Palermo Weer geen drie punten voor de rosanero, maar wel een zware blessure voor keeper en ouderdomsdeken Alberto Fontana: whiplash na een botsing met Atalanta-speler Loria, die zelf enkele minuten buiten bewustzijn was. Memorabel is vooral de lachwekkende, onbestaande dekken op Zampagna bij de 1-0.
  
  
• Cagliari - Lazio Weer winst voor Lazio, met als resultaat eindelijk weer een Champions League-plaats voor de troepen van Delio Rossi. Colomba kreeg zijn ontslag bij Cagliari na de wedstrijd, maar ik onthoud vooral de prachtgoal van Rocchi.
  
  
• Catania - Inter Overwinning 17 op een rij voor Inter, weer vijf goals tegen voor Catania dat steeds verder wegzakt. Spinesi pakt nog eens rood voor schelden, en Grosso scoort een pareltje voor Inter.
  

Roma verslaat Reggina met 3-0, dat door winst van Messina weer in degradatienood verkeert, ondanks een gemiste penalty van Totti. Zijn 6e misser op 10 penalties dit seizoen. Messina won dus met 1-0 van Siena, doelpunt in de 94e minuut. Fiorentina na 2-0 tegen Empoli ook weer CL-kandidaat, en Parma scoort 3 keer uit tegen Udinese maar wint toch niet: 3-3. Grootste discussiepunt van het weekend is echter de 1-0 van AC Milan tegen Samp: Ambrosini met een doelpunt in de 92e minuut, nadat Milan al met 10 man stond na 10': rood voor Oddo. Volgende week Palermo - Milan, tijd om El Gordo te fileren...

Spanning

Waar de kampioen in de Serie A eigenlijk al bekend is, is het in de Serie B veel spannender: 7 ploegen binnen een marge van 6 punten. Juventus lijkt nog geen gewonnen spel te hebben: ondanks dat ze maandagavond weer de leiding kunnen pakken tegen onverwachte degradatiekandidaat Modena, klampen vooral Napoli en Piacenza stevig aan. Napoli, rechtstreeks uit de Serie C1B, moet het in hoofdzaak wel hebben van de nieuwe aankopen van de zomer: als het trio Bucchi-De Zerbi-Cannavaro niet draait, draait de ploeg amper. Tenzij woelwater Calaio plots wel eens die unieke match speelt waarin hij heel de match op sleeptouw neemt.

De waarde van De Zerbi werd gisteren nog maar eens benadrukt in de westrijd tegen Triestina: na 10' al 1-0 achter, maar door twee magistrale hoekschoppen en een goal van De Zerbi was het na 90' toch weer mooi 1-3 in het Stadio Nereo Rocco.

Piacenza ruikt ook weer de Serie A, na drie zeer middelmatige seizoenen in de Serie B. De Lupi hunkeren naar een terugkeer van de goeie tijden midden jaren '90, toen Dario Hübner topschutter werd in de Serie A. De weg is nog lang, maar met Giuseppe Iachini aan het roer is de gids zeker ervaren.

Wie wel stilaan lijken af te haken in de promotiestrijd, is Genoa. Italië's oudste en meest gerespecteerd club heeft zeker het potentieel om terug naar het hoogste niveau te stijgen, maar voorlopig komt het er nog steeds niet uit. De terugzetting naar de Serie C1 van 2 seizoenen geleden lijkt nog steeds sporen te hebben nagelaten, want ondanks grote namen als Adailton en Di Vaio modderen de Grifoni toch maar wat aan, getuige de 3-1 pandoering van dit weekend tegen rechtstreeks concurrent Piacenza.

Ik zou er geen geld op durven zetten wie dit jaar de drie promovendi worden, en nog veel minder op de mogelijke degradanten. Maar wat wel zeker is, is dat we nog een fantastische tweede seizoenshelft mogen verwachten.

Kak

De perfecte omschrijving voor Atalanta - Palermo. 1 - 1. Weer niet gewonnen. Sinds het debacle in Catania hebben we nog geen enkele keer de drie punten gepakt, en dat steekt me ferm tegen. Ik beschuldig maar één iemand: Francesco Guidolin. Tijdens de winterstop kondigt hij met veel bombarie de transfers van twee nieuwe 'topspitsen in wording' aan, maar noch Matusiak noch Cavani heeft al één minuut mogen spelen. Ik begin lichtjes chagrijnig te worden. En ik mis Amauri...

End of story

Volgens de Gazzetta komt er eind dit seizoen een einde aan de samenwerking tussen AC Milan en Nelson Dida. De Braziliaanse doelman weigerde deze week een nieuw contractvoorstel van de Rossoneri, en zou op het einde van dit seizoen naar Barcelona verkassen. Ik vraag me af wat ze daar dan gaan doen met Valdéz. Lijkt me onwaarschijnlijk dat die na drie jaar vaste waarde te zijn plots weer genoegen gaat nemen met een bankzittersrol. Of zetten ze Dida op de bank als doublure voor Valdéz? Veel vragen, voorlopig nog weinig antwoorden.

Storari ruikt dus bij Milan plots zijn kans om een vaste waarde te worden, maar dat is buiten Milan zelf gerekend: Buffon en Boruc staan hoog op het verlanglijstje. 'Gigi' liet deze week nog weten niet weg te willen bij Juve, maar als Inter en AC genoeg geld op tafel leggen zou het huwelijk wel eens voortijdig afgelopen kunnen zijn. En Boruc, tja, goeie keeper, maar goed genoeg om de overstap van de Schotse naar de Italiaanse competitie te maken? We zullen eerst maar afwachten wat er allemaal van waar is...

Calimero

'Deze competitie is zo zwaar voor aanvallers. De grote meerderheid van de teams in de Serie B speelt op constante mandekking, waardoor het vreselijk moeilijk is om als spits een goal te maken.'

Getekend Cédric Roussel, de nieuwste spits van Brescia Calcio. Beste Cédric, misschien ligt het gewoon aan je kwaliteiten als voetballer? Even een paar cijfers:

• 2005-2006: Bucchi: 29, Belluci: 26, Spinesi: 23
• 2004-2005: Spinesi: 22, Tavano: 21, Milito: 21
• 2003-2004: Toni, 30

Het is van '93-'94 geleden dat de topschutter in de Serie B nog eens minder dan 20 goals maakte. Roussel moet gewoon dat Calimero-gedrag achterwege laten, want hij krijgt dezelfde behandeling als gelijk welke andere spits in de Serie B. En aan zijn nationaliteit zal het ook niet liggen, want ons aller Luis Oliveira werd in 2001-2002 nog Capocannoniere in B met 23 goals.

Partyboys

Amper één dag nadat Francesco Flachi betrapt werd op cocaïne, duiken er weer compromiterende beelden op van dat ander notoir feestbeest: Adriano. De Inter-spits zou dit weekend zijn verjaardag iets te lang, te hard en te bezopen hebben gevierd, en Inter-baas Moratti kan er niet meer mee lachen. Waar Flachi hoogstwaarschijnlijk een schorsing van twee jaar (en bijgevolg het einde van zijn carrière) mag verwachten, heeft de Braziliaan een fikse boete en een plaatsje op de transferlijst in het vooruitzicht.

Mijn prognose? Een ruil Adriano - Cassano met Real Madrid. Het ene enfant terrible wisselen tegen het andere. Kan voor de spelers alleszins alleen maar positief uitdraaien: Cassano terug in eigen land, en Adriano naar een ploeg vol landgenoten en notoire fuifgangers. Volgens mij hebben ze in Milaan al lang spijt dat ze Martins laten gaan hebben...

White Powder

Francesco Flachi, professioneel recidivist. In het begin van het seizoen werd de kapitein van Sampdoria al twee maand geschorst omdat hij geld had ingezet op voetbalwedstrijden, en vandaag kwam aan het licht dat de nummer 10 van de Blucerchiati niet van het witte poeder kan blijven. Na de met 0-2 verloren wedstrijd van Sampdoria tegen Inter van 28 januari testte Flachi positief op cocaïne.

De zoveelste stunt van Flachi zou wel eens zijn laatste kunnen zijn, aangezien ze in Italië niet echt lachen met dit soort praktijken. Mooi voorbeeld ook voor zijn pasgeboren zoontje...

Grande Gillet

René Vandereycken is hem waarschijnlijk al lang vergeten, net als de rest van de Belgische voetballiefhebbers, maar in Bari is hij een held: Jean-François Gillet. Opgeleid bij Standard vertrok hij in '99 naar Monza, en in 2000 naar Bari, waar hij door zijn gedurfde speelstijl snel opviel. Vorige week werd 'Il Gatto di Liegi' door het vooraanstaande Engelse voetbalmagazine 'Football Italia' verkozen in de 'All-Time Eleven' van Bari. 'So what, een Belg die goed speelt bij een Italiaanse tweedeklasser, het vermelden niet waard.', hoor je dan overal. Gillet heeft een plaats gekregen in een elftal naast Giovanni Losetto, Gianluca Zambrotta, David Platt, Zvonimir Boban, Antonio Cassano en Igor Protti, topschutter van het seizoen '95-'96. Vandereycken, de hint begrepen?

De wraak van de eeuwige tweede

16 overwinningen op een rij. Een Europees record. Inter, de eeuwige tweede in het Italiaanse voetbal, heeft dit weekend met een zuinige 1-0 tegen Cagliari het record van Bayern München en Real Madrid gebroken. Voor de eerste keer sinds '88-'89, want de titel van vorig jaar was natuurlijk geen echte titel, lijkt de scudetto nog eens naar de nerazzuri te gaan.

Ondanks dat ik het een lul van een vent vind, moet ik toch enig respect betuigen aan Roberto Mancini. Uitgelachen door velen omdat hij op weg leek om van Inter een kopie te maken van zijn kampioenenploeg bij Lazio een paar jaar geleden, is hij er uiteindelijk toch in geslaagd om van Inter een geoliede machine te maken. 16 overwinningen op rij is een fantastische prestatie, en dat valt niet alleen op in Italië: Mancini is de gedoodverfde opvolger van Mourinho bij Chelsea. Een lelijke façade en een ego ter grootte van een middelgroot Afrikaans land heeft hij al, het trainerstalent is zichtbaar aanwezig, en dankzij het vreemdelingenlegioen van Inter zal hij zijn wereldtalen intussen ook wel kennen.

Vreemdelingenlegioen? Inderdaad. Je kan de ploeg, die ooit als Ambrosiana de lieveling was van Mussolini, al lang niet meer van vaderlandslievendheid beschuldigen. 7 Italianen, op een totaal van 33. De rest? 1 Belg, 1 Colombiaan, 8 Argentijnen, 1 Serviër, 4 Brazilianen, 3 Fransen, 2 Zweden, 3 Uruguayanen, 1 Hongaar, 1 Griek en 1 Portugees. Internazionale, inderdaad.

Maar het enige wat er echt toe doet, is de prijs op het einde. Eindelijk eens iets anders dan weer zo'n Coppa die niemand echt serieus neemt. De scudetto komt terug naar het Stadio Meazza, en dan kan het ego van de Inter-boys er weer 10 jaar tegen.

Speeldag 24

Kan iemand mij eens uitleggen waarom sommige trainers, die een bank vol talent zitten hebben, toch steeds teruggrijpen naar spelers die het nog niet waard zijn van in de reservenploeg te starten? Even een voorbeeld. Palermo dit weekend: Tedesco, Capuano en Cassani. Hoe lang is het geleden dat we de volle pot hebben gepakt? Bijna een maand? Wake up, Francesco, dat Champions League-ticket is nog niet binnen.

Maar kom, er viel nog wel meer te beleven dan ergernis. Vreugdetranen bijvoorbeeld. Vorige week klopten ze Palermo, en dit weekend moest AS Roma er aan geloven: Empoli, gesteund door al zijn fans (een kleine 5500), zit op koers voor Europa. De kleine Toscanen houden voorlopig zelfs Lazio en Milan nog achter zich.

Torino krijgt weer maar eens het deksel op de neus, dit keer tegen Lazio. Vijf nederlagen op rij, Zaccheroni weet waar hij aan toe is. Niet dat zo'n trainerswissel garant staat voor succes: Parma, met Ranieri aan het roer, verliest nog maar eens en ziet de Serie B steeds dichter komen. Dat in tegenstelling tot Reggina. Het seizoen begonnen met -11 en gedoodverfd degradatiekanditaat, lijken de Amaranto zich daar niks van te hebben aangetrokken. 1-1 tegen Atalanta, en steeds dichter bij de redding.

The return of 'El Gordo'

Van Verona tot Lipari weerklonk hoongelach toen AC Milan in januari zijn nieuwste toptransfer voorstelde aan de wereld: Ronaldo. Verstoten in Madrid, uitgelachen op het WK en nog voor hij zijn handtekening gezet had al op de korrel genomen door het voltallige Inter-publiek: Dikke Ronnie leek het niet te gaan maken bij de Rossoneri. 62 minuten, 2 goals, 1 assist en 1 keer matchwinnaar in Siena later zwijgt Italië. Alleen van uit het San Siro klinkt nog gelach. Want wie laatst lacht, nog steeds best lacht.

JuvenToni

Ik denk dat het 2000 of 2001 was dat ik hem met Brescia een oefenwedstrijd zag spelen tegen een plaatselijke ploeg in het noorden van Italië, en plots had ik een nieuwe held op voetbalvlak. Mijn geluk kon dan ook niet op toen hij een paar jaar later voor Palermo, mijn grote voetballiefde, tekende. In zijn eerste seizoen, in de Serie B nog, knalde hij er op zijn dooie gemak 30 in. Een seizoen later zorgde hij er in de Serie A voor dat Palermo voor de allereerste keer Europa in mocht.

Maar die zomer bleek dat clubliefde een onbestaand fenomeen is voor Luca Toni. Acht ploegen in 13 seizoenen, en volgend jaar zou daar wel eens een negende bij kunnen komen. Volgens onze goeie vrienden van de Gazzetta Dello Sport is Juventus bereid om 50 miljoen op tafel te leggen voor 'Il Mercenario'.

Als hij tekent voor de Gobbi, verliest hij met één handtekening al mijn respect. Ik heb hem al één keer zijn lafheid vergeven, een tweede keer zit er niet in.

Het is stil aan de overkant

Alhoewel, alleen aan de overkant? Catania kent sinds gisteren zijn straf: geen fans tot zeker juni 2007. Gevolg is dat de Etnei de rest van het seizoen zullen uitwijken naar Rieti. Dan kom je na 40 jaar al eens terug in de Serie A...

Ciao Zacc?

Vijf nederlagen op rij zouden het lot van de 'Coach van het jaar' van 1999 wel eens kunnen beslechten: na een uitermate flauwe reeks en vier nederlagen in de laatste vier matchen zit Alberto Zaccheroni alweer op de wip bij Torino. Zondag verliezen tegen Lazio zou wel eens het einde kunnen betekenen van zijn loopbaan bij 'I Granata'.

Mijn voorspelling voor zijn opvolger? Serse Cosmi of Giovanni De Biasi. Ja, dezelfde De Biasi die nog voor de eerste speeldag mocht opkrassen bij datzelfde Torino.

Verkeerde woordkeuze

“I will take no prisoners, leave nobody injured, you’re either with me or you die." Claudio Ranieri, gisteren op de persconferentie in Parma. Volgens mij heeft Claudio de voorbij weken geen Italiaanse kranten gelezen...

Grote kuis

Het zat er al een half seizoen aan te komen, en sinds vanmorgen is het officieel: Stefano Pioli, de sympathiekste manager van heel Italië, heeft samen met zijn hele staf zijn C4 gekregen bij Parma.
Spijtige zaak, maar geen verrassing: Pioli, talentvol maar onervaren, kon bij de Gialloblu nooit zijn faam van bij Modena evenaren en kreeg de ploeg niet weg uit de degradatiezone.

Maar aangezien de één zijn dood nog steeds de ander zijn brood is, keert één van de meest aimabele coaches terug naar zijn thuisland: ex-speler van Catania en Palermo, ex-coach van Cagliari, Fiorentina, Chelsea, Atlético Madrid en Valencia én een persoonlijke favoriet van Yours Truly. Niemand minder dan Claudio Ranieri moet de tweevoudige UEFA-cup winnaar terug op het goede pad brengen. En eerlijk, Parma verdient die Serie A veel meer dan pakweg een Ascoli of Chievo. Al zullen de Antwerp-fans daar waarschijnlijk anders over denken... ;)

Stilte na de storm

12 februari 2007. De dag na de eerste speeldag na ' de schande'. De gevreesde rellen bleven uit, er zaten supporters in het eerder deze week afgekeurde San Siro, Inter wint zijn 15e wedstrijd op rij, en Palermo weet weer geen punten te sprokkelen tegen een 'kleintje'. 10 dagen na de dood van Filippo Racitti is de Serie A weer gewoon zijn oude zelf.

De Serie B gelukkig niet, want Juve verloor punten tegen de afgezakte oude glorie Vicenza. Toch nog één reden voor een waterige glimlach dit weekend...