dinsdag 27 maart 2007

Veel beloven...

...en weinig geven, doet de zot in vreugde leven. De zot in kwestie is Andrea Caracciolo, voormalig talent en voltijds zagevent bij Palermo. Bij het begin van vorig seizoen werd hij na een succesvol jaar bij Brescia binnengehaald als de grote vervanger voor de vertrokken Luca Toni, maar in die periode is gebleken dat hij veel te licht uitviel. Caracciolo liet en laat zich vooral opmerken door zijn constante gemekker en gezaag op alles en iedereen: 'Donadoni roept me niet op voor interlands', 'Ik zit te veel op de bank', 'Ik vertrek hier', 'Guidolin heeft een piek op mij'...volgens mij staan er rond het stadion van de Rosanero geen bomen meer recht. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ook ik ooit geloofde in Cara's talent. Zo veel zelfs dat zijn naam achterop mijn Palermo-shirt van vorig seizoen prijkt. Die liefde is echter al lang bekoeld. Grootste probleem van Caracciolo is het feit dat hij geen goals maakt. De reden die hij aangeeft is dat hij constant op de bank moet starten. Andrea vergeet wel dat hij in het begin van het seizoen meer dan genoeg kansen gekregen heeft, en dat hij die allemaal verprutst heeft. Zelfs Di Michele doet het beter dan hij, en dat is geen compliment.

Als de Aarde vandaag een paar centimeter uit zijn baan schoot, dan was dat hoogstwaarschijnlijk door dat iedere Palermo-fan vandaag een klein vreugdesprongetje maakte. Reden daarvoor was dit heuglijke bericht:

'Non mai la Sicilia. Voglio il Toro.'

Vrij vertaald als: 'Ik speel nooit meer in Sicilië, ik wil naar Torino.' Boe-fuckin'-hoe, klein kind. Misschien moet Zamparini dat maar eens op papier laten zetten door Caracciolo. Even een kleine geschiedenis. Na een miserabel seizoen vorig jaar kon meneer naar eigen zeggen naar alle topclubs. Haha. In Januari werd hij zogezegd gebeld door Milan, Inter en Juve, maar wou hij, ondanks dat hij al heel het seizoen aan het mekkeren was over te weinig speeltijd, bij Palermo blijven. Hihi. Nu wil hij weer weg, naar de topclub Torino. Probeer eerst eens een goal te maken, langer dan twee minuten op het veld te staan voor je een rode kaart pakt, een scheidsrechter niet te beledigen of een week overleven zonder gekanker. Ik betwijfel of er één Palermitano is die je vertrek zou betreuren. Hey, ik wil zelfs betalen om je te zien gaan. Kan je je maatje Simone Barone gaan vervoegen in Turijn, nog zo'n stuk verdriet dat zichzelf te goed vond om bij ons te spelen.

In januari waren er al contacten tussen Toro en Palermo, maar die sprongen om niet nader bepaalde redenen af. Hopelijk kunnen ze nu Cara's grote vriend Gianni Di Biasi terug is bij Torino wel iets regelen, zodat dat stuk verdriet het eindelijk aftrapt. Eikel. Niet-scorende spitsen die eisen gaan stellen, wat een grap. Ik kan al niet meer wachten op de reactie van Zamparini...

Geen opmerkingen: