dinsdag 6 maart 2007

De hel van het Italiaanse voetbal

Ook wel bekend als de Serie C1 en C2. Fantastische competities dit jaar, en dan vooral vanuit nostalgisch standpunt. In de C1A lijken Venezia en Pisa terug de sprong naar de Serie B te gaan maken, en dat kunnen we alleen maar toejuichen.

Pisa, ooit de club van Wim Kieft en ons aller Cisse Severeyns, moddert al jaren aan in de lagere reeksen (de ploeg kon vorig jaar maar net degradatie vermijden), maar het zou fantastisch zijn om Eddy Baggio (jawel, broertje van!) eindelijk eens in een iets hogere reeks aan het werk te zien. En wie weet, misschien op zijn oude dag zelfs zijn Serie A-debuut te zien maken in dat prachtige Pisa-shirt.

Venezia hoort eigenlijk ook thuis in de Serie A, al was het maar voor hun bijnaam, de Arancioneroverdi, en hun stadion. Het Pierluigi Penzo-stadion is het enige in Italië waar je de boot voor moet nemen. Als ze de geldproblemen kunnen vermijden, lijkt een terugkeer naar het hoogste niveau niet ver af. Maar dan moeten ze natuurlijk eerst voorbij leider en revelatie Sassuolo geraken.

Nog een reeksje lager vinden we nog meer geschiedenis: in C2B strijden SPAL Ferrara en Reggiana om een promotieticket. De Biancazzurri speelden hun laatste seizoen in A in '66, terwijl de Granata ondanks de steun van premier Prodi nu al 10 jaar aan het zwalpen zijn. '96-'97 was het laatste seizoen in A voor de ex-ploeg van Carlo Ancelotti.

Ik ben benieuwd wat de toekomst brengt voor dit soort ploegen, want tijden veranderen. Grote legendes als Torino, Pro Vercelli, Novara en Genoa verliezen steeds meer naam en faam, en dat is een kleine ramp voor de echte liefhebber...

Geen opmerkingen: